നഷ്ടവസന്തത്തിന് തപ്ത നിശ്വാസമേ
നഷ്ടവസന്തത്തിന് തപ്ത നിശ്വാസമേ
മുഗ്ദലജ്ജാവതി...
മുഗ്ദലജ്ജാവതി ലാവണ്യമേ..
നഷ്ടവസന്തത്തിന് തപ്ത നിശ്വാസമേ
മുത്തുക്കുട ഞാന് നിവര്ത്തി നില്പ്പൂ..
വരൂ.. നീ വരൂ...
മുത്തുക്കുട ഞാന് നിവര്ത്തി നില്പ്പൂ..
ഭദ്രപീഠം ഞാനൊരുക്കി നില്പ്പൂ..
നഷ്ടവസന്തത്തിന് തപ്ത നിശ്വാസമേ
എന് ഗ്രാമ ഭൂമിതന് സീമന്തരേഖയില്
കുങ്കുമപ്പൂങ്കുറി ചാര്ത്തുപോലെ..
സന്ധ്യതന് ചുംബന മുദ്രപോല്..
സന്ധ്യതന് ചുംബന മുദ്രപോല്
സുസ്മിത, സ്പന്ദനം പോല് നീ കടന്നുവരൂ..
എന്റെ മനസ്സിന്റെ അംഗണമാകെ നീ
വര്ണ്ണാഞ്ചിതമാക്കൂ..
വര്ണ്ണാഞ്ചിതമാക്കൂ..
നഷ്ടവസന്തത്തിന് തപ്തനിശ്വാസമേ..
നിന് പ്രേമ ലജ്ജാ പരിഭവ ഭംഗികള്
എല്ലം കൊരുത്തൊരു മാല്യവുമായ്..
മന്ദം പളുങ്കു ചിറകുകള് വീശിനീ
വന്നണയൂ ദേവ ദൂതിപോലെ..
എന്റെ ശാരോണ് താഴ്വരയിലെ
സങ്കീര്ത്തനമാകൂ..
സങ്കീര്ത്തനമാകൂ.. (നഷ്ടവസന്തത്തിന്...)
No comments:
Post a Comment